De wekker gaat vanmorgen vroeg. Ik kleed mij snel aan en loop naar buiten. Vandaag ga ik eerst naar het ziekenhuis om mijn tweede inenting te halen. Ik wil er graag vroeg zijn om mogelijke drukte voor te zijn. Tegen half negen zet de plaatselijke bus mij af voor het ziekenhuis. Met het kaartje van de vorige keer wordt ik in wachtkamer 18 gezet. Daar wordt mijn bloeddruk en gewicht gemeten, in orde zegt de mevrouw. Dan naar een ander kamertje, een andere balie en vervolgens (na betaald te hebben) naar kamer 10 om de injectie te krijgen. Ik weet nog van de vorige keer dat ze zo min mogelijk blote huid willen zien, dus schuif ik mijn mauw een klein beetje naar beneden. Check, injectie is geregeld en binnen een half uur sta ik weer buiten.

Terug in het hostel bestel ik een ontbijtje. Het is buiten nog steeds fris, ik eet lekker binnen op de bank. Ik pak mijn spullen in en check uit. Het is inmiddels 11 uur en ik heb nog twee uurtjes voordat ik opgehaald wordt voor de busreis naar Pai. Ik pak mijn laptop erbij en schrijf mijn verhalen, lees over Pai en klets met de eigenaren van het hostel. Het is een gezellige lobby. Mensen checken in- en uit en ik vermaak mij wel. Tegen half 2 komt iemand mij ophalen. In een klein ‘openluchtkarretje’ worden we bij de bushalte afgezet. Hier nemen we met 12 mensen plaats in een mini busje. Ik zit op de voorste rij (rij achter de bestuurder) samen met twee meiden uit Israël.

Ik moet nu dus echt wel plassen….. ik probeer aan andere dingen te denken…..dan stoppen we. Gelukkig, snel zoek ik een toilet. We zijn ongeveer op de helft. De busreis is pittig want we rijden door de bergen, scherpe bochten maken dat we allemaal alle kanten opglijden in de bus. Ik luister wat muziek en doe mijn best om niet misselijk te worden (eigenlijk geen idee hoe je dat doet). Na rui drie uur komen we, helemaal door elkaar geschut, aan in het plaatsje Pai. Jana en Thomas zijn hier gisteren al naartoe vertrokken en hebben vanmorgen een luxere kamer weten te regelen in hotel Manu. Voor 300 bath de man kunnen we deze vier persoonskamer delen (de Zwitserse Miche verblijft ook op de kamer). Vanaf de bushalte is het nog geen 200 meter lopen naar het hotel.

Een zacht bed!!!! Wow, wat is dit fijn zeg! Ik kan mijn geluk even niet op. Ik neem een warme douche en trek schone kleding aan. Ready voor de avond. Pai staat bekend om zijn knusse, hippie achtige marktjes, straatjes en heerlijke relaxte sfeer. Ik eet heerlijk op de markt. Brood met avocado en kaas en een soort tomatentapenade en drinken lekkere thee uit een beker van bamboe. Ik ben gelukkig! In mijn zachte, schone en heerlijk zachte bed val ik in een diepe slaap.