Vrolijke olifanten & een date

Na een kort en onrustige nacht (twee Spaanse jongens op de kamer kwamen om 04:00 uur binnen en begonnen om 06:30 tas in te pakken, met een hoop lawaai) sta ik vroeg op. Om 08:30 wordt ik opgehaald voor een dagje Happy Elephant Home! Ik pak mijn spulletjes in en groet Jana (zij zal vandaag al naar Pai reizen). In een kleine 1,5 uur reiden we vanuit het centrum van Chiang Mai naar de omliggende bossen/wouden. Het is erg koud (zo’n 11 graden) en ik heb niet de juiste kleding voor deze temperaturen. Gelukkig maken negen mensen het in een klein busje vanzelf een beetje warm. We zijn met een groepje van zeven; vier mensen uit Engeland en twee meiden uit Nieuw-Zeeland en ik.

Aangekomen op het terrein zijn de olifanten al goed te ruiken. We arriveren in een klein hutje waar wordt uitgelegd wat het programma van de dag is. Daar zullen we ons ook omkleden. Speciale kleding waar de olifanten aan gewend zijn. Deze kleding trek ik over mijn eigen kleding aan. Alle extra laagjes helpen op een koude dag als deze. Dan begint het ook goed te regenen. We krijgen een poncho. Na een warm kopje koffie beginnen we met het snijden/hakken van pompoen. Dit schijnen de olifanten erg lekker te vinden. In een speciale katoenentas stoppen we de stukken pompoen en bananen. Dan is het zover we gaan naar de olifanten toe. Vandaag zijn er vier olifanten op het terrein; vier dames en een klein olifantje van 10 maanden oud.

Ik bindt mijn GoPro goed vast aan mijn pols en hoop dat deze niet voor voedsel wordt aangezien (vandaag heb ik een accu geleend van een andere jongen, was vergeten de mijne op te laden vannacht, echt super aardig. Deze jongen draagt zijn camera op zijn borst in een harnas. Dat wil ik denk ik ook wel). Het zijn natuurlijk slimme dieren, zij kennen het programma en komen in snelle stap naar ons toe gelopen. Zo gaaf, met de slurf pakken ze de stukken pompoen van je aan om ze vervolgens lekker op te eten. Bijzonder gretig, het ene stuk is nog niet binnen of de slurf is al klaar voor het volgende stuk. Een mevrouw legt ons alles uit over de olifanten, waar ze vandaan komen, hoe ze hier leven en hoe er een ontwikkeling gaande is naar ‘diervriendelijker-olifantentoerisme’.
Na een warme lunch bij een kampvuur waar we ons een beetje aan kunnen opwarmen gaan we verder met de dag. We gaan naar een suikerrietveld. De regen maakt de weg erg slibberig en de ene na de andere maakt een glijer. We oogsten het suikerriet en maken een paar stengels schoon van de schors, deze kunnen we straks aan het baby olifantje geven. Met de rietstengels over onze schouders lopen we naar een nabij gelegen rivier. Ook de olifanten vinden het fris en blijven op het droge (de baby waagt even zijn poten in het water, maar haast zich er snel weer uit).

Ik heb de tijd van mijn leven. Het is zo onwijs gaaf om dichtbij deze enorme dieren te zijn. De tijd vliegt en tegen 16 uur worden we verzocht ons klaar te maken voor de terugreis. Ik sluit mijn ogen in de bus en geniet intens na van deze leuke dag. Terug in het hostel ben ik vastbesloten een warme douche te nemen… alleen wordt het water niet echt warm…. Ik probeer drie verschillende douches maar tevergeefs. Onder de deken in bed warm ik mijzelf een beetje op.

Dan begint de ‘zitten er nog leuke schone kleren in mijn backpack’-uitdaging. Ik heb alle vieze dingen aan Pim gegeven voor de was, er is nog een rokje en topje over gelukkig. Ik kleed mij aan en ga naar beneden voor een interview met Mikky over greatness. We hebben een leuk en goed gesprek (later meer over te lezen). Dan maak ik mij klaar voor het eten, ik ga op stap met Mohammed (mijn date voor vanavond). We eten en wandelen door het centrum. Totdat we een reggae bar vinden, daar dansen we totdat de zaak om 12 uur dichtgaat. Voldaan en moe kruip ik stil mijn bedje in.