Leren snorkelen & toch wel diarree - Reisverslag uit Phuket, Thailand van Rianne Sman - WaarBenJij.nu Leren snorkelen & toch wel diarree - Reisverslag uit Phuket, Thailand van Rianne Sman - WaarBenJij.nu

Leren snorkelen & toch wel diarree

Door: Rianne Sman

Blijf op de hoogte en volg Rianne

11 Januari 2016 | Thailand, Phuket

Na een kort nachtje gaat de wekker om 08:30 uur. We maken ons klaar voor een boottrip op een longtailboot. De eerste georganiseerde tour die ik deze reis ga meemaken. We verzamelen in een straatje. We hebben nog een paar minuten, dus scoren nog even snel een shake, deze keer kies ik aardbei. Met een gezelschap van ongeveer 13 personen wandelen we naar de kust. Daar krijgen we eerst een traditioneel Thias ontbijt; rijst, kool, saus. Allemaal lekker warm. Ik drink twee grote koppen koffie en neem wat rijst met kool. Daarna gaan we aan boord.

Samen met Stefannie zit ik vooraan in de boot, we hebben het beste uitzicht. Met een hoop lawaai komt de boot opgang. We varen eerst naar Monkey eiland. Daar slingeren de apen aan lianen en klimmen ze tegen de rotswand aan. Ze nemen mooie en gevaarlijke poses aan om zich te showen aan de toeristenboten die langs komen. We varen door naar Maya bay. Daar ligt het strand uit de film ‘The beach’ met Leonardo Di Caprio. Om op het strand te komen worden we gevraagd nog eens 400 bath extra te betalen. Daar bedank ik voor, het is (relatief) veel geld en het strand ziet zwart van alle toeristen. Samen met 11 van de 13 andere bootgasten verblijven we even op de boot totdat we weer vertrekken. We varen verder, echt langs de mooiste kustlijnen die ik ooit heb gezien.

En dan is het zo ver, de bootvaarder gooit het anker uit en wij kunnen gaan snorkelen. Ik heb dat nog nooit (of misschien als kind) gedaan. Een beetje stuntelig bekijk ik de bril, het mondstuk en de luchtpijp. De Go pro check ik nog eenmaal goed en dan spring ik het water in. Wat is dit gaaf zeg! De visjes zwemmen om mij heen en ik geniet van het frisse water op mijn oververhitte huid. Het blijft nog een beetje stuntelen, maar het lukt mij beetje bij beetje om adem te halen onder water.

Terug aan de kust. We wandelen terug naar het vertrekpunt, daar hebben we onze grote rugzakken kunnen opslaan. Bepakt met alles lopen we, onder de felle zon, naar de pier voor de boot naar KOh Lanta. Daar vertrekt de boot om 15 uur, een tocht van ruim twee uur. Aangekomen op Koh Lanta brengt een taxi ons naar het hostel; Funky Fish. We droppen snel onze spullen op de kamer en lopen in versnelde pas naar het strand.

We settelen ons op vier stoelen op een eettentje op het strand, net op tijd voor de zonsondergang. Van al dat zwemmen, wandelen en reizen heb ik best trek gekregen. Ik bestel een pannenkoek banaan en een watermeloen shake. We eten, lachen en genieten van onze avond…. Totdat mijn buik en de pannenkoek onenigheid krijgen…. Wat resulteert in mijn eerste avondje wc zitten….. ps. Buikloop en bovenin een stapelbed slapen zijn geen goede combinatie!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Thailand, Phuket

Wereldreis

Gate 5, zone 3 boarden please

‘Wat zou jij doen als je nog zes maanden te leven hebt?’, dat was een vraag die mij gesteld werd tijdens de workshop Drive&Focus van Training of Greatness (T.O.G.). Het gebeurt niet vaak, maar die vraag maakte mij even stil. Vele gedachten schoten door mijn hoofd: zou ik dan iets anders gaan doen dan het gene ik nu doe? En als ik dan iets anders zou gaan doen, waarom doe ik nu dan wat ik nu doe? En als ik echt iets anders zou willen doen, ga ik dat dan doen als ik ongeveer bijna klaar ben met dit leven?

Met een duidelijke JA op de eerste vraag, ik zou dan iets anders gaan doen, en een voorzichtige nee op de vraag; ‘ik ga dat niet pas doen als ik ongeveer bijna klaar ben met dit leven’, wist ik in het voorjaar van 2015 dat het, op wat voorn manier dan ook, echt tijd was voor verandering.

Mijn kop moest echt uit het zand getrokken worden, dus gaf ik mijzelf een push in ‘een’ richting door een half jaar met onbetaald verlof te gaan. Vanuit de wijze woorden: ‘Soms moet je eerst beide handen leeg maken om iets nieuws aan te kunnen pakken’, zorgde ik voor veel ruimte (lees: nog niet bestemde tijd). Die ruimte duurde precies twee weken. Mijn, vrijgekomen, tijd wilde ik goed besteden en zo stortte ik mijzelf in diverse (vrijwillige)projecten.

Daar heb ik een half jaar onwijs van genoten en enorm veel van geleerd. Toch knaagde de vraag wat te doen met die zes maanden…… Weet jij wat je zou doen? Laat je mij het weten? Ik moet nu even gaan opschieten zone 3 mag gaan boarden! Tot snel, -X-

Recente Reisverslagen:

15 Maart 2016

Dag 1 Vipassana en gezonde spanningen

14 Maart 2016

Op naar de Vipassana & eerste kleermakerzit

13 Maart 2016

Visa voor India & ziekjes in bed

12 Maart 2016

Crematies in Nepal & schrijfmiddag

11 Maart 2016

Hele dag in de bus & aapjes kijken
Rianne

Actief sinds 30 Dec. 2015
Verslag gelezen: 157
Totaal aantal bezoekers 13791

Voorgaande reizen:

05 Januari 2016 - 31 December 2016

Wereldreis

Landen bezocht: