Honden! & warm bij het vuur - Reisverslag uit Nepal, Nepal van Rianne Sman - WaarBenJij.nu Honden! & warm bij het vuur - Reisverslag uit Nepal, Nepal van Rianne Sman - WaarBenJij.nu

Honden! & warm bij het vuur

Door: Rianne Sman

Blijf op de hoogte en volg Rianne

06 Maart 2016 | Nepal, Nepal

Rianne! Rianne! Rianne… wat? Kijk…. Het uitzicht…. Ik haal de oordopjes uit mijn oren en open mijn ogen. Alex schuift het gordijn opzij en ik zie een prachtig uitzicht van bergen met witten toppen. Wow, wat is dit mooi! Ik trek snel mijn schoenen en mijn jas aan en loop naar buiten. Ook de Duitse Susanne tref ik op het terras aan, mooi he! We nemen foto’s en genieten van het uitzicht. Het is goed fris hier en ik heb zin in iets warms, als ontbijt bestel ik een kopje masala thee en een pannenkoek met banaan. Dan hoor ik de twee Canadese kinderen moeilijk doen over de pannenkoek met banaan, ze willen hem niet eten. Wat is er mis mee? O, o, ik hoop dat ik hem wel lekker vind want ik moet er de hele ochtend op lopen. Later blijkt er met die hele pannenkoek niks aan de hand. Susanne zegt dat het een beetje vreemd kinderen zijn. Ze heeft de hele nacht last van ze gehad en de oudste (we denken een jaar of 12) heeft ook veel gehuild omdat hij honger had. En die gaan met zijn vieren nog naar Annapurna basecamp lopen, jeetje joh, waar begin je als ouders aan.

We beginnen de dag met zijn vieren, ik kan lekker wandelen met Susanne en ook Alex en Baboe (de gids van Susanne) kunnen het goed met elkaar vinden. De dag begint met trappen op, een lastige start als er net een pannenkoek in je buik zit. Na ongeveer 45 minuten klimmen nemen we even pauze en komt er een lieve hond naar ons toegelopen. En als we weer opstappen wandelt de hond gezellig met ons mee. De route is prachtig, echt door de bossen. Lekker groen en fijn veel schaduw. Het is al snel warm en we smeren ons goed in met zonnebrandcreme. Ik ben gaan wandelen met mijn wandelstok, dat geeft mij iets meer houvast op deze ongelijkmatige padjes. De route van vandaag zou een stuk makkelijker zijn dan gisteren, maar ik merk dat mijn benen nog niet echt aan het klimmen zijn gewend. We nemen wat vaker korte pauzes en elke keer als we weer op pad gaan, gaat de hond met ons mee.

We passeren prachtige waters en in een meer zien we zelfs twee dames, toeristen, zich naakt wassen. Alex en Baboe vinden dat maar niks en versnellen hun pas om hier snel aan voorbij te kunnen gaan. Dan komt er opeens een Buffalo aangelopen, wow wat een grote. Ik vind ze wel een beetje spannend, maar Alex houdt hem met wat steentje die hij richting de Buffalo gooit op afstand. We wandelen in totaal zo’n vier uur vandaag en passeren prachtige taferelen. Kinderen in mooie uniforms die op weg zijn naar school, jongens die enorm zware pakketten tillen di ze op hun rug hebben en vastgebonden zijn aan hun voorhoofd en ezels die echt van alles vervoeren, tot aan kippen in kooien aan toe. Ik heb wel een beetje met deze kippen te doen. Zit je dagen lang op de rug van een ezel in een kleine, hete kooi. Kom je aan op je bestemming ga je in de pan. Helaas is het vlees verser zolang ze leven, dus zitten ze uren half levend half dood in deze situatie.

We laten ergens nogmaals onze trekkingspapieren zien en wandelen dan in een half uurtje naar de plek waar we verblijven. We brengen onze spullen naar de kamer en bestellen iets voor de lunch. I ga voor de franse uiensoep met chappatie. Het smaakt mij goed, het eten hier is helaas wel wat duurder. Wat ik wel snap, want alles wat hier komt is door mensen of ezels de bergen opgebracht en dat kost natuurlijk een hoop inspanning. Na het eten nemen we plaats bij een grote vuurplaats. Het begint buiten hard te regenen en Susanne en ik besluiten de hond (die de hele dag met ons mee heeft gelopen) naar binnen te halen. De dames van het teahouse snappen onze actie niet echt maar ze laten ons maar. Daar zitten we dan, het is pas half 2 en het is koud en nat. In het huis woont ook een klein meisje en ik speel met haar, handspelletjes en we gooien over met een bal.

Als het weer iets beter wordt gaan Susanne en ik een rondje lopen door het kleine plaatsje. We winkelen wat sieraden en ik koop een boek van Paulo Coelho. Dan heb ik in ieder geval iets te doen voor de rest van de middag. Ik merk dat gewoon een beetje voor mijn uitstaren niet mijn favoriete activiteit is. Ik eet die avond een ei met groenten en we gaan op tijd naar bed. Morgenochtend zullen we om 5 uur opstaan!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nepal, Nepal

Wereldreis

Gate 5, zone 3 boarden please

‘Wat zou jij doen als je nog zes maanden te leven hebt?’, dat was een vraag die mij gesteld werd tijdens de workshop Drive&Focus van Training of Greatness (T.O.G.). Het gebeurt niet vaak, maar die vraag maakte mij even stil. Vele gedachten schoten door mijn hoofd: zou ik dan iets anders gaan doen dan het gene ik nu doe? En als ik dan iets anders zou gaan doen, waarom doe ik nu dan wat ik nu doe? En als ik echt iets anders zou willen doen, ga ik dat dan doen als ik ongeveer bijna klaar ben met dit leven?

Met een duidelijke JA op de eerste vraag, ik zou dan iets anders gaan doen, en een voorzichtige nee op de vraag; ‘ik ga dat niet pas doen als ik ongeveer bijna klaar ben met dit leven’, wist ik in het voorjaar van 2015 dat het, op wat voorn manier dan ook, echt tijd was voor verandering.

Mijn kop moest echt uit het zand getrokken worden, dus gaf ik mijzelf een push in ‘een’ richting door een half jaar met onbetaald verlof te gaan. Vanuit de wijze woorden: ‘Soms moet je eerst beide handen leeg maken om iets nieuws aan te kunnen pakken’, zorgde ik voor veel ruimte (lees: nog niet bestemde tijd). Die ruimte duurde precies twee weken. Mijn, vrijgekomen, tijd wilde ik goed besteden en zo stortte ik mijzelf in diverse (vrijwillige)projecten.

Daar heb ik een half jaar onwijs van genoten en enorm veel van geleerd. Toch knaagde de vraag wat te doen met die zes maanden…… Weet jij wat je zou doen? Laat je mij het weten? Ik moet nu even gaan opschieten zone 3 mag gaan boarden! Tot snel, -X-

Recente Reisverslagen:

15 Maart 2016

Dag 1 Vipassana en gezonde spanningen

14 Maart 2016

Op naar de Vipassana & eerste kleermakerzit

13 Maart 2016

Visa voor India & ziekjes in bed

12 Maart 2016

Crematies in Nepal & schrijfmiddag

11 Maart 2016

Hele dag in de bus & aapjes kijken
Rianne

Actief sinds 30 Dec. 2015
Verslag gelezen: 92
Totaal aantal bezoekers 13828

Voorgaande reizen:

05 Januari 2016 - 31 December 2016

Wereldreis

Landen bezocht: