Ietsje beter & wandelen door Hsipaw

Ik voel mij vanmorgen ietsje beter dan gisteren. Mijn ontlasting is minder waterig en ik heb ietsje meer energie. Na het ontbijt spendeer ik de ochtend op mijn kamer. Ik slaap nog wat en kijk een film. Tegen 14 uur neem ik een douche en kleed ik mij aan. Er zijn drie dingen die ik hier in Hsipaw nog graag wil zien voordat ik morgen doorreis. Ik wandel eerst naar miss. Popcorn. Een leuke tuin waat e wat kan eten en drinken.
Als ik net wil gaan zitten vragen twee meiden of ik bij hun wil zitten. We bestellen een fruitshake en ik eet een soort tomaat-ei prutje met wat brood. We kletsen over reizen en over onze ervaringen en plannen. De Franse vertelt een bizar verhaal over dat ze ooit bijna vermoord zou worden. Ze was in een auto aan het wachten op een vriendin als er opeens een jongen instapt met een pistool en een mes en zegt dat hij haar deze avond gaat vermoorden. Ze rijden rond en uiteindelijk weet ze te ontsnappen. De jongen zit nu vast in afwachting van zijn straf. Echt een eng verhaal. Ze vertelt welk effect deze gebeurtenis heeft op haar en op het reizen.

De Russische gaat na Myanmar een poosje in Bangkok werken. Ze is verliefd geworden op een jongen uit Engeland en samen willen ze in Bangkok wonen totdat ze weer voldoende geld hebben om te reizen. Ik luister naar de verhalen en ben blij dat ik even onder de mensen ben, en buiten. De meiden staan op en moeten terug naar het hotel, zij hebben aan het einde van de middag de bus naar hun volgende bestemming. Ik wandel verder en passeer een mooie monastery en Little Bagan (n.a.v. het echte Bagan). Er staan een paar stupa’s en een hele mooie. Eentje is helemaal vergroeid met een boom, een prachtig gezicht. Op de terugweg loop ik langs een Shan paleis. Ene oud huis waar vroeger een prins en princes gewoond hebben. De dame, een ver familielid, vertelt over de geschiedenis. Ze hebben in die tijd de prins ontvoerd maar ontkennen dat. De dame, die inmiddels in Amerika woont, weet nog steeds niet waar hij is, of hij nog leeft en wat er met hem gebeurd is.

Tegen 18 uur ben ik terug in het hotel. Ondanks de slechte wifi waag ik toch nog een poging om mijn ticket naar Nepal te boeken. Yes! Gelukt! Ik vlieg op 1 maart via Bangladesh naar Kathmandu. Het is een dagje na dat mijn visum is verstreken, maar op internet las ik dat je voor 3 dollar per dag je visum kunt verlengen. Dat betekent dat ik nog een week hier in Myanmar ben, daar heb ik nog niet echt een plan voor.

Ik neem een warme douche (ik weet nu al dat ik deze douche ga missen) en bel met mijn zusje en mijn ouders. Ik mis ze zo. Zeker als ik alleen, ziek en een beetje doelloos op mijn kamer zit. Fijn om met elkaar te kletsen, hoewel de verbinding onwijs slecht was. Ik eet wat fruit, droge crackers en val op tijd in slaap.