26 km vandaag & handje klap spelen - Reisverslag uit Pagan, Myanmar van Rianne Sman - WaarBenJij.nu 26 km vandaag & handje klap spelen - Reisverslag uit Pagan, Myanmar van Rianne Sman - WaarBenJij.nu

26 km vandaag & handje klap spelen

Door: Rianne Sman

Blijf op de hoogte en volg Rianne

11 Februari 2016 | Myanmar, Pagan

Ok…. Dan ga ik nu toch echt plassen. Ik doe zo stil mogelijk en trek mijn schoenen aan op weg naar de wc. Ooo… wat is het hier koud zeg! Ik heb mijn plas zo lang mogelijk opgehouden, maar dat kwam het slapen niet ten goede. Ik ben moe! Tegen 7 uur wordt iedereen een beetje wakker en even later zitten we aan het ontbijt; thee met brood en ei. Echt een onwijs goed ontbijt. Ik verzorg mijn voeten en prik twee blaren door. Hopelijk doen ze vandaag een beetje minder pijn, maar ik weet wel beter. Het eerste stuk vandaag is een klim van 45 minuten. Na een paar stappen voel ik mijn verzuurde benen al. De koude nacht heeft mijn spieren niet goed gedaan. O, wat is dit zwaar zeg. Zou een taxi mij mee kunnen nemen, ga ik dit echt nog twee dagen kunnen doen. Buiten adem en bloedheet, ik kom als laatste bovenaan. Ok, hopelijk wordt het hierna beter….

Het uitzicht is mooi en ik raak in gesprek met de Nederlandse Vienna. Praten leidt gelukkig lekker af en zo lopen we een paar uur achter elkaar. Vandaag is de langste dag en we lopen soms in de zon en dan weer in de schaduw. Dat maakt dat we om de 20 minuten onze vestjes aan en uittrekken. Als ik eigenlijk niet meer kan, is het nog een uur lopen naar het dorpje waar we gaan lunchen….. Melissa ziet dat ik er goed doorheen zit en gaat met haar armen wijd staan…. Als je hier bent krijg je een knuffel… wat een schat!

Ik trek mijn schoenen uit en schrik van het beeld, mijn tenen zijn helemaal stuk. De onregelmatige ondergrond geeft veel schuring in mijn schoenen. De lunch smaakt mij helaas niet zo goed. Ik heb trek ik iets kouds in plaats van de warme, pikante noedels. Na de lunch lopen we nog een paar uur en dan maken we een stop bij een rivier. Het water is ijskoud maar heerlijk! Ik voel mij fris en mijn voeten knappen op van het koude water. Sommige mensen maken er een heel badritueel van en ook een waterbuffalo verderop neemt een lekker fris bad!

Fris en opgeknapt wandelen we door en net voor zonsondergang komen we aan in een dorpje. Er zijn hier veel homestays want ik zie veel toeristen. Wij slapen bij een vader, moeder en twee dochters. De twee jonge meiden (van 5 en 8 ik denk ongeveer) vinden het leuk dat wij komen. Ze beginnen druk met het maken van een hoofddoek voor op mijn hoofd, willen ook vlechtjes in de haren en we spelen een klapspelletje met onze handen. Ze gaan maar door en door en zo kan ik even mijn gedachten verzetten. Jeetje wat zijn ze vrolijk!

Na het eten is ook de groep in voor een spelletje. We spelen rara wie ben ik…. Dat is best grappig in het Engels, met een Fransman die alleen Frans kan…. We spelen twee rondjes en dan is het voor mij bedtijd. Een gedeelte van de groep maakt het laat, en er vloeit rijkelijk alcohol…..

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Myanmar, Pagan

Wereldreis

Gate 5, zone 3 boarden please

‘Wat zou jij doen als je nog zes maanden te leven hebt?’, dat was een vraag die mij gesteld werd tijdens de workshop Drive&Focus van Training of Greatness (T.O.G.). Het gebeurt niet vaak, maar die vraag maakte mij even stil. Vele gedachten schoten door mijn hoofd: zou ik dan iets anders gaan doen dan het gene ik nu doe? En als ik dan iets anders zou gaan doen, waarom doe ik nu dan wat ik nu doe? En als ik echt iets anders zou willen doen, ga ik dat dan doen als ik ongeveer bijna klaar ben met dit leven?

Met een duidelijke JA op de eerste vraag, ik zou dan iets anders gaan doen, en een voorzichtige nee op de vraag; ‘ik ga dat niet pas doen als ik ongeveer bijna klaar ben met dit leven’, wist ik in het voorjaar van 2015 dat het, op wat voorn manier dan ook, echt tijd was voor verandering.

Mijn kop moest echt uit het zand getrokken worden, dus gaf ik mijzelf een push in ‘een’ richting door een half jaar met onbetaald verlof te gaan. Vanuit de wijze woorden: ‘Soms moet je eerst beide handen leeg maken om iets nieuws aan te kunnen pakken’, zorgde ik voor veel ruimte (lees: nog niet bestemde tijd). Die ruimte duurde precies twee weken. Mijn, vrijgekomen, tijd wilde ik goed besteden en zo stortte ik mijzelf in diverse (vrijwillige)projecten.

Daar heb ik een half jaar onwijs van genoten en enorm veel van geleerd. Toch knaagde de vraag wat te doen met die zes maanden…… Weet jij wat je zou doen? Laat je mij het weten? Ik moet nu even gaan opschieten zone 3 mag gaan boarden! Tot snel, -X-

Recente Reisverslagen:

15 Maart 2016

Dag 1 Vipassana en gezonde spanningen

14 Maart 2016

Op naar de Vipassana & eerste kleermakerzit

13 Maart 2016

Visa voor India & ziekjes in bed

12 Maart 2016

Crematies in Nepal & schrijfmiddag

11 Maart 2016

Hele dag in de bus & aapjes kijken
Rianne

Actief sinds 30 Dec. 2015
Verslag gelezen: 239
Totaal aantal bezoekers 13797

Voorgaande reizen:

05 Januari 2016 - 31 December 2016

Wereldreis

Landen bezocht: