Dag Myanmar & Hello Bangladesh

Ik ben voor de wekker wakker, dat is meestal het geval op dagen dat ik echt in actie moet komen. En vandaag is zo’n dag, want ik heb een vlucht van Yangon naar Bangladesh om morgen door te vliegen naar Nepal. Ik ontbijt met een stel uit Engeland en vertel ze mijn ervaringen van de afgelopen maand. Zo gek, ik ga vandaag weg en zij beginnen nu hun avontuur hier in Myanmar. Ik vind het leuk om mijn verhalen te vertellen en na een half uurtje kletsen weet ik het zeker; deze maand hier was fantastisch. Natuurlijk waren er leuke en minder leuke momenten, maar ik heb hier zoveel gezien, geleerd en meegemaakt. Na het ontbijt neem ik nog een keer een lekkere warme douche met een föhn momentje en begin ik aan het inpakken van mijn spullen. Ik wordt er steeds beter in, en gelukkig krijg ik alles weer in de tas.

Tegen twaalf uur loop ik naar buiten en houd ik een taxi aan. De man vraagt wat ik ongeveer wilde betalen en ik besluit dat ik, met zware rugzak, gewoon lekker deze taxi neem. Het zal tussen een uur en anderhalf uur duren, afhankelijk van het verkeer. En er is een hoop verkeer hier! Ik dommel een beetje in slaap en ietsje meer dan een uur later word ik afgezet bij het vliegveld. Mooi op tijd en het is gelukkig rustig. Eerst maar eens mijn bagage afgeven en een boardingpass regelen… oja…. Eigenlijk is mijn visum gisteren afgelopen dus moet ik een extra dag betalen. Tenminste zo had ik gelezen op het internet…. Maar niemand vraagt ernaar…. Misschien zijn zij zelf ook een beetje in de war met de schikkeldag van gisteren. Alles gaat super snel en binnen een half uur zit ik met een cakeje en een kopje thee in de ruimte achter de douane te wachten. Er is weinig te doen op deze luchthaven, zeg maar rustig niks.

Ik heb nog een beetje geld, maar had niet verwacht dat alles hier zo duur zou zijn. Ik koop een bus pringles…. Ja met kaas smaak! Daar kan ik wel een hele poos mee doen. Ik vul mijn waterflessen en leg even mijn hoofd neer. Een uurtje later gaan we aan board. Een vriendelijke man uit Bangladesh biedt mij aan een lift te geven naar het centrum van Dakha. Ik twijfel nog steeds wat te doen, het zou leuk zijn even de stad in te gaan, maar aan de andere kant ook wel hectisch want ik vlieg morgenochtend al weer. Ik weet niet zo goed waar ik goed aan doe. In het vliegtuig ben ik omringd door mannen uit Bangladesh die mij reuze interessant vinden. Ze willen alles van mij weten en ook mijn paspoort wordt uitgebreid bestudeerd. Ze snappen niet dat ik niet in Bangladesh blijf… wie weet bezoek ik het land nog eens…

Op het vliegveld van Dakha wordt al snel duidelijk dat je zonder visum het land niet inkomt en om nou een visum te regelen voor een nacht is niet echt handig. Het wordt dus het vliegveld… de man (die mij de lift aanbood) wenst mij een goede nacht en veel succes met de muggen…. Met de muggen? Wow…. Miljoenen muggen verblijven ook hier op het vliegveld…. Jeetje….. Het overnachten op de luchthaven is beter geregeld dan ik had verwacht. Samen met twee andere meiden (Deense en Duitse) worden we om 20 uur verwacht voor het avondeten. Dat is fijn! Ik dacht 18 uur te moeten doorbrengen op een bus pringles dus dit is een fijne verrassing. Na het eten instaleer ik mij op de stoeltjes. Met mijn rugtas als kussen en mijn sjaal als dekentje probeer ik het zo comfortabel mogelijk te maken.

De muggen zijn echt overal en ondanks dat ik ze niet hoor, dankzij mijn oordopjes. Weet ik dat ze er zijn. Als ik ff na 12 uur naar het toilet wandel zie ik in de spiegel mijn gezicht…. Jeetje…. Wat hebben die muggen mij te pakken genomen zeg! Overal zie ik rode bultjes en ik doe mijn uiterste best om niet te kriebelen. Nog zo’n 12 uur te gaan en dan zit ik weer in de lucht, op weg naar Nepal!