Over de hoge brug met de trein & laatste avondmaal

Sssssttttt!! Stil doen. De drie jongens op de kamer slapen nog en ik doe zo stil mogelijk. Ik kleed mij aan en neem mijn computer mee naar de ontbijt zaal. Voor het eten wil ik graag mijn ticket naar Nepal boeken. Alles gaat goed, totdat ik mijn email adres moet invoeren…. Not valid…. Hoezo? Dit is toch echt mijn emailadres. Ik probeer het adres van een vriend, ook geen succes… potverdorie…. Hier baal ik best wel van…. Heb ik eindelijk goede wifi lukt het mij alsnog niet….. ok, pech gehad. Andere keer maar weer proberen. Ik eet mijn ontbijt en regel op mijn kamer de laatste dingen…. Dan noemt de Franse jongen opeens mijn naam….. maar valt direct weer in slaap….. zal ik een briefje achterlaten met mijn gegevens? Ik besluit het niet te doen….

Het hotel brengt mij, samen met twee andere vrouwen met de auto naar het treinstation. Het is ongeveer 8 uur en de trein gaat over 22 minuten. Ik heb een stoel aan de linkerkant van de trein, dan schijnt het uitzicht mooier te zijn. Als ik naar binnenloop zie ik de Duitse mensen van gisteren in de rij. Gezellig, we zitten allemaal in dezelfde coupe. Tot mijn schrik heb ik een stoel ‘achteruit’, ojee… dat gaat mij vaak niet zo goed af…. Dat ik er niet aan gedacht heb dat van te voren te checken bij het kopen van mijn kaartje. Een van de Duitse meiden ziet dat ik mijn bedenkingen heb mij achteruit rijden en biedt haar stoel aan. Ik zeg dat dat niet hoeft, maar ze staat er op. Het maakt haar niet uit in welke richting ze zit… Wow! Super bedankt!

Het is een fijne stoel, de trein is een stuk rustiger dan mijn eerste ervaring naar Bagan. Ik staar naar buiten en we passeren prachtig landschap en leuke dorpjes. De tijd gaat best snel voorbij en als mijn ogen even dichtvallen waarschuwt de Duitse jongen mij, we zijn bijna bij de brug! De brug is het hoogtepunt van deze treinreis. Een enorm hoge brug die ons van de ene berg naar de andere berg brengt. Het is een prachtig gezicht en stiekem vind ik het ook wel een beetje spannend. We gaan langzaam en ik geniet van het uitzicht. Yes! Dit was gaaf.

Na de brug maken we nog een paar stopjes. Goed voor toiletbezoekjes en ik kook wat watermeloen. Halverwege de middag stapt er een dame de coupe binnen met een briefje.. waar mijn naam op staat….. het is het Red Dragon Hotel. Wat slim van ze dat ze op de trein stappen om mensen zonder boeking naar hun hotel mee te nemen. Ik volg de dame als de trein stopt en de tuktuk brengt ons in 10 minuten naar het hotel.

Ik check in en chill een beetje op mijn kamer. Dan heb ik app contact met Michella. Zij is hier gisteren al aangekomen en heeft vandaag een eendaagse trekking gedaan. We spreken af bij een restaurant aan de rivier. Ik ga in de lobby luisteren naar een gids die een uitleg geeft over de trekkingen hier. Hij bespreekt de routes en de huidige situatie hier in het Noorden. Twee verschillende groepen en het leger zijn met elkaar in oorlog en dat is dichterbij dan ik dacht. Omdat de situatie per dag verandert is de gids extra voorzichtig met de routes die hij wil lopen.

Tijdens het eten bespreek ik de opties met Michella (ik besluit een tweedaagse trekking te gaan doen, die blijft wat verder weg van de onrust), vertel haar over de Franse jongen en realiseren we ons dat onze reis samen hier vanavond eindigt. Mijn nieuwe vriendinnetje moet morgen met de bus naar Mandalay om daar het vliegtuig naar Bangkok te pakken. Niet leuk! We bespreken ideeën om eventueel later dit jaar samen door Midden-Amerika te reizen, dat zou gaaf zijn! Na het eten drinken we een fruitshake bij mr. Shake en nemen we afscheid…….. Dikke kus lieve Michella!