Nog 14 km te gaan & een warme douche - Reisverslag uit Pagan, Myanmar van Rianne Sman - WaarBenJij.nu Nog 14 km te gaan & een warme douche - Reisverslag uit Pagan, Myanmar van Rianne Sman - WaarBenJij.nu

Nog 14 km te gaan & een warme douche

Door: Rianne Sman

Blijf op de hoogte en volg Rianne

12 Februari 2016 | Myanmar, Pagan

Ik word wakker van het gerommel om mij heen. De helft van de groep is al bezig met het inpakken van de spullen…. Stiekem wil ik nog even blijven liggen… maar dan kom ik straks tijd te kort. Ik kleed mij om en wandel de trap af naar beneden, de buffalo ‘s staan al buiten. Wow, pannenkoeken! Dat is nog eens verwennerij. Ik eet gretig van de pannenkoeken, ze smaken mij heerlijk. Nog even een toiletbezoek en ik ben soort van klaar om aan de laatste wandeldag te beginnen. We gaan op de foto met de familie waar we hebben geslapen en ik speel nog even het handjeklap spelletje met de meisjes, doei! Het is vandaag gelukkig niet zo’n lange dag, ongeveer 14 kilometer dienen we te lopen tot het eindpunt.

Het eerste stuk van de route is redelijk te doen, we lopen vlak en een beetje berg op. Daarna lopen we heel lang weer vlak. De stenen op de weg zijn wel lastig, maar gelukkig is deze route niet heel zwaar. Op de route passeren we mensen die bamboe vlechten voor huizen. Ze maken dunne stroken, die vlechten ze dan zodat er een vlak ontstaat. Dit is ongeveer goed voor zo’n 4 a 5 jaar, ook afhankelijk van de warmte en de regen en wind. Het ziet er indrukwekkend uit! We passeren ook hele moderne gebouwen, hier worden gehele resorts gebouwd voor toekomstige toeristen. Het ziet er een beetje vreemd uit van die moderne gebouwen in zo’n oud en traditioneel landschap. We moeten een toegangsbedrag betalen om Inle Lake te kunnen betreden van 10 dollar.
Mijn telefoon is er vanmorgen mee gestopt en hij laad ook niet meer op…. Het scherm zegt dat hij aan het downloaden is…. Geen idee wat het betekent, maar ik ben er niet blij mee… al mijn foto’s staan erop….. ik probeer mij er niet te druk om te maken maar het zit me niet lekker. We maken een theestop en we krijgen een hapje aangeboden… wow, wat een sterke smaak. Ik merk dat ik toch nog wat moeite heb met dit soort uitgesproken smaken zo vroeg in de ochtend. Na de theebreek is het nog drie uurtjes lopen naar de lunchplek. Mijn voeten doen best wel pijn en de zon schijnt heet op mijn huid. Het pad wordt onregelmatig en ik moet mij consenteren op mijn voeten.

De groep loopt steeds verder voor mij uit en opeens zie ik niemand meer…. Ojee…. Ik blijf gewoon het pad volgen…. Na 15 minuten wandelen zie ik de groep zitten onder een boom. Gelukkig, ik ben weer bij. Het is echt even afzien, maar aan bijna alles komt wel een einde, dus ook aan deze wandeling. Na de lunch is het nog maar tien minuten naar een boot die ons naar het Inle Lake brengt. Wat dacht ik… boot…. Een klein dun bootje ligt op ons te wachten….. het is niet comfortabel op de houten vloer maar het is honderd keer beter dan lopen. Ik sluit mijn ogen en voel het water op mijn huid spetten. Het zit er bijna op. Aan de andere kant van het water wandelen we in 15 minuten naar het hotel. We nemen afscheid van elkaar en ik mag mijn interview vragen aan de gids stellen, leuk!

Hannah en ik lopen samen naar ons hotel wij delen de komende twee nachtjes een kamer. Ik wil niet vies op bed ploffen dus snel mij na Hannah ook de douche in. eventuele plannen over een bezoek aan de hotsprings laat ik aan mij voorbij gaan. Na het douche ga ik aan de slag met mijn mobiel. Op de laptop lees ik verhalen over wat er aan de hand zou kunnen zijn, en ja! Gelukt, hij doet het weer. O wat ben ik blij! Snel de foto’s op de pc zetten.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Myanmar, Pagan

Wereldreis

Gate 5, zone 3 boarden please

‘Wat zou jij doen als je nog zes maanden te leven hebt?’, dat was een vraag die mij gesteld werd tijdens de workshop Drive&Focus van Training of Greatness (T.O.G.). Het gebeurt niet vaak, maar die vraag maakte mij even stil. Vele gedachten schoten door mijn hoofd: zou ik dan iets anders gaan doen dan het gene ik nu doe? En als ik dan iets anders zou gaan doen, waarom doe ik nu dan wat ik nu doe? En als ik echt iets anders zou willen doen, ga ik dat dan doen als ik ongeveer bijna klaar ben met dit leven?

Met een duidelijke JA op de eerste vraag, ik zou dan iets anders gaan doen, en een voorzichtige nee op de vraag; ‘ik ga dat niet pas doen als ik ongeveer bijna klaar ben met dit leven’, wist ik in het voorjaar van 2015 dat het, op wat voorn manier dan ook, echt tijd was voor verandering.

Mijn kop moest echt uit het zand getrokken worden, dus gaf ik mijzelf een push in ‘een’ richting door een half jaar met onbetaald verlof te gaan. Vanuit de wijze woorden: ‘Soms moet je eerst beide handen leeg maken om iets nieuws aan te kunnen pakken’, zorgde ik voor veel ruimte (lees: nog niet bestemde tijd). Die ruimte duurde precies twee weken. Mijn, vrijgekomen, tijd wilde ik goed besteden en zo stortte ik mijzelf in diverse (vrijwillige)projecten.

Daar heb ik een half jaar onwijs van genoten en enorm veel van geleerd. Toch knaagde de vraag wat te doen met die zes maanden…… Weet jij wat je zou doen? Laat je mij het weten? Ik moet nu even gaan opschieten zone 3 mag gaan boarden! Tot snel, -X-

Recente Reisverslagen:

15 Maart 2016

Dag 1 Vipassana en gezonde spanningen

14 Maart 2016

Op naar de Vipassana & eerste kleermakerzit

13 Maart 2016

Visa voor India & ziekjes in bed

12 Maart 2016

Crematies in Nepal & schrijfmiddag

11 Maart 2016

Hele dag in de bus & aapjes kijken
Rianne

Actief sinds 30 Dec. 2015
Verslag gelezen: 98
Totaal aantal bezoekers 13770

Voorgaande reizen:

05 Januari 2016 - 31 December 2016

Wereldreis

Landen bezocht: