Een engel op aarde & een traditionele rok

Nog niet helemaal uitgerust, maar ik word lekker wakker. Met Michella heb ik om half 10 bij mijn hostel afgesproken. Ik kleed mij aan en loop naar boven voor het ontbijt. Een gezellige drukte, drie kinderen eten aan een bar en ongeveer zes andere mensen zitten aan tafels. Thee, koffie, sap en een keuze uit verschillende ontbijtjes. Ik kies voor brood en een ei sunny side up. Dat vind ik leuk om te zeggen. Ik chat op mijn mobiel en raak in gesprek met de Italiaanse Serena. Zij wil vandaag de nachtbus regelen naar Bagan. We bespreken onze plannen in Myanmar. En ik realiseer mij dat ik niet echt plannen heb. Ik twijfel of ik vandaag al door wil of hier nog een nachtje wil blijven. Michella is later, zij is ook in gesprek in haar hostel en zal met een klein uurtje bij mij zijn. We willen vandaag een beetje de stad te voet verkennen, echte plannen hebben we niet.

Goedemorgen, Michella en ik gaan op pad. We staan stil bij een karretje waar ze bladeren rollen met een soort goedje erin. Een man legt ons, in onwijs goed Engels, uit dat dit een soort roken is. Ze stoppen een soort tabak in de bladeren en daar kauwen ze dan op. Daar krijg je een hele rode mond van en dat goedje moet je dan om de zoveel tijd uitspugen en daar worden de straten weer rood van. Ik vind het maar een vreemd gebeuren, het ziet er niet uit en al dat gespuug is niet heel fris. Maar na een tijdje went het toch al best snel. Mannen en vrouwen met rode tanden en monden, dat is typisch het straatbeeld in Myanmar.
We slenteren door de straten en krijgen veel bekijks. Het mooie kroeshaar van Michella is de mensen hier totaal vreemd, grappig om te zien hoe ze hierop reageren. We bekijken stoffen voor de traditionele rokken, de longyi, een dame doet voor hoe ze die hier dragen. Mannen maken er een grote knoop ik voor hun kruis en dames vouwen hem dubbel achter hun heup. Ik ben er nog niet echt van overtuigd of dit blijft zitten…. Michella is ook opzoek naar een luchtige broek. Als we in een rek staan te kijken en de vraag prijzen van een van de broeken spreekt een meisje ons aan. Een beetje ongemakkelijk om de verkoopster niet te beledigen, probeert ze ons duidelijk te maken dat de broeken ergens anders veel goedkoper zijn. Ze gebaart ons achter haar aan te lopen en we volgen. Twee straten verderop staat een jongen de broeken te verkopen voor de helft van de eerder genoemde prijs. Dat is nog eens een goed advies! Nadat Michella een broek heeft gekocht vraag Amy, een jonge meid die hier in de stad woont, of we mee gaan thee drinken. Na een paar stappen zegt ze eigenlijk wel trek te hebben…. Ok….
We wandelen mee en nemen plaats op plastic stoeltjes langs de weg daar eten we een warm maaltijd, Amy trakteert…. Wat aardig…. Na het eten vraagt ze naar onze plannen. Tja, gewoon een beetje door de stad wandelen en misschien naar de rivier toe. Leuk! We besluiten met zijn drieën op pad te gaan. Amy heeft tot drie uur voordat ze haar neefje Milo uit school moet ophalen. We wandelen en kletsen gezellig. Het lijkt net of we elkaar al jaren kennen, misschien iets ‘te goed’. Ik herinner mij vaag een verhaal op internet over gezellige jonge meiden die je dan meenemen naar de rivier en eenmaal aan de overkant vragen ze veel meer geld dan je had gezegd. In die verhalen werd zelfs gesproken over schelden en een handgemeen. Dit zal toch niet….. nee joh…. Dit meisje is gewoon echt heel aardig…. Ik bespreek mijn zorgen met Michella. We besluiten op onze hoede te blijven en de rivier niet over te steken.
Amy geniet zichtbaar van onze aanwezigheid, ze knuffelt ons en houdt onze handen vast. Ze koopt heerlijke lokale producten en we wandelen naar de waterkant. Daar gaan we zitten, direct naast een zwangere vrouw die daar met haar vier kinderen op straat zit. Ik vind het lastig om deze vorm van armoede te zien. Amy biedt de vrouw drinken en eten aan en vraagt naar haar situatie. Haar man is nu in de gevangenis en ze wonen aan de andere kant van de rivier. De kinderen maken figuurtjes in de klei die ze uit de rivier halen. Wat een bijzondere dag, zo zonder plannen beland ik opeens hier! In de schaduw is het best goed vertoeven. Ik interview Amy voor Journey of Greatness en haar antwoorden zijn prachtig, zoveel liefde in zo’n jonge dame. Ik ben onder de indruk van haar liefde en besluit niet meer te twijfelen aan haar intenties. Dan is het tijd om Milo op te gaan halen en Michella en ik vragen of we mee mogen, natuurlijk! We springen met zijn drieeen op een fietstaxi…. O die arme jongen! En wandelen de school van Milo binnen….. oepsie staan er opeens drie vrouwen in de gang je op te wachten. 5 jaar oud, een beetje verlegen maar een hele bink. We wandelen de school uit naar hun vaste drinkplekje. Een paar stoeltjes op straat en een molen op suikerriet te persen. Lekker fris en mierzoet is het sap uit het riet. Wat is dit gezellig!

Als we Amy uitleggen dat we een traditionele rok willen stapt ze meteen op en neemt ons mee naar een stoffenwinkel. Daar kiezen we allebei een stof uit die een winkeltje verderop door een dame achter de naaimachine tot rok omgetoverd wordt. Voor nog geen tien euro heb ik een traditionele, handgemaakte rok! Dan ontmoeten we ook de ‘niet officiële’ vriend van Amy. Een aardige man uit India, waar ze smoorverliefd op is maar geen toekomst mee kan opbouwen (gek he, dat het land waar je uitkomt zo bepalend is). De middag is al bijna voorbij en Amy stelt voor elkaar later op de avond te ontmoeten voor het eten. Haar ‘vriend’ zet ons met de auto af in de buurt mijn hostel en Michella en ik chillen hier tot half 7 in de avond.

Fris en opgetut wandelen we naar de Chinese tempel waar we hebben afgesproken. Nog geen Amy…. Een half uurtje later ook nog niet…. Ojee…. We zitten toch wel op de juiste plek te wachten? Ik vraag nogmaals aan iemand of dit de Chinese tempel is…. Yes….. ik besluit Amy te bellen…. Ze komt eraan….. na een half uur bel ik nogmaals…. Waar zijn jullie dan…. O ….. daar…… dan kom ik eraan….. een uurtje later zijn we compleet samen met haar ‘officiële’ vriend. Er is veel eten en het smaak mij goed, Milo is ook een goede eter zeg! Heerlijk dit! Na het eten nemen we afscheid en spreken we af elkaar morgen weer te zien. Michella stapt in de taxi naar haar hostel en ik wandel terug naar mijn hostel. Een perfecte dag!