De koudste en natste dag ever & heel veel 3D

De wekker gaat om 09:00 uur. Het bed boven mij en naast mij zijn ook bezet. Boven mij ligt de Duitse Thomas en naast mij de eveneens Duitse Jana. Het regent buiten hard…. Ik heb serieuze twijfels over mijn ‘met de scooter de berg op rijden-plannen’. Ook Jana en Thomas hebben bedenkingen bij de buitenactiviteiten die gepland waren. We nemen een ontbijt beneden in het hostel, lekker eitje met warme toast. Pim vertelt ons dat het een koude en natte dag wordt, het blijft waarschijnlijk de hele dag regenen……

We slaan de handen in een en besluiten samen naar het 3D museum te gaan. Dit is echt een onwijs gaaf museum! Allemaal verschillende schilderingen zijn zo op de vloeren en wanden aangebracht dat er hele leuke 3D effecten ontstaan. Zo sta ik bovenop een berg, balanseer ik op een brug, heb ik engelvleugels en kunnen we zelfs op de voorkant van de Times staan. Ondanks het slechte weer zijn er weinig mensen in het museum. We nemen uitgebreid de tijd om overal foto’s te maken en hebben veel plezier. We zijn met de taxi gekomen maar besluiten de terugweg te voet te doen. Het is nog steeds frisjes maar het is gelukkig gestopt met regenen. We passeren een Amerikaans eettentje waar we besluiten te lunchen. Er staan zoveel onwijs lekkere dingen op de menukaart, niet te geloven wat ze allemaal hebben! Warme chocolademelk is de keuze van Jana, Thomas kiest voor brood met worst en zuurkool! Zelf eet ik een heerlijke soep van wortel en pompoen met brood. Dit is lekker zeg!

We slenteren door de straatjes van Chiang Mai terug naar het hostel. In elke straat staat wel een prachtig gebouw, de stad is een museum op zich. Terug in het hostel chille we een beetje en besluit ik aan een nieuwe poging te beginnen om mijn e-visum voor Myanmar te krijgen. Weer lukt het niet, ik probeer het nog eenmaal maar geen succes. Via skype kan ik contact krijgen met de bank, zij geven aan dat er niks met de creditcard is (gewoon bellen was geen optie, erg vervelend, gelukkig wilde Pim mij met skypetegoed helpen). Dan maar opzoek naar een gewoon visum. Ongeveer 20 minuten wandelen van mijn hostel vind ik een winkel dat mij aan een visum kan helpen. Zaterdag kan ik het afhalen. Dat is prima want ik wilde toch via Chiang Mai terug naar Bangkok reizen. Ik moet echt de meest aparte dingen invullen voor het visum; alle uiterlijke kenmerken, mijn werk, werk van mijn vader en alle mogelijke informatie die ik over mezelf weet.

Terug in het hostel is ook een reisvriendin van Jana aangesloten en besluiten we met zijn vieren te gaan eten. Omdat het er hier normaal best warm is zijn restaurants niet voorzien van muren. We eten dus praktisch buiten. Ik warm mijzelf aan het eten en kruip die avond warm onder de dekens.