Vier van de acht bedden zijn gevuld als ik smorgens wakker wordt. Het Amerikaanse stel en een dame uit Engeland liggen in dromenland op de kamer. Ik kleed mij stil aan en ga opzoek naar de mevrouw van de receptie, bij haar kan ik voor 200 bath een scooter huren. Op basis van de eerder opgedane lessen maak ik foto’s van de scooter (ik wil geen schade discussies meer) en ga opzoek naar brandstof. Brandstof voor scooters wordt bijna bij elk huis wel verkocht. In glazen literflessen staan ze in een rekje voor de deur. 40 bath per fles of drie voor 100. Ik weet niet hoeveel ik ga rijden dus besluit er een fles in te laten doen.

Rijden hier op Koh Samui is een verademing na de wegen op Koh Tao. Overal is asfalt en de rijstroken zijn breed. Ik kijk mijn ogen uit en geniet van het windje in mijn gezicht. Opzoek naar wat voedsel voor het ontbijt. Na ruim een half uur rijden stop ik bij een supermarktje, daar koop ik wat yoghurt en zoutjes en water. Ik spreek een Westers uitziende man aan met de vraag of hij de weg naar het strand weet. De man reageert in Engels-Russisch en besluit snel dat zijn vriend mij beter te woord kan staan. Zijn vriend spreekt vloeiend Engels en legt mij uit hoe te rijden of als ik even wacht kan ik achter hun aanrijden, zij gaan ook naar het strand. Ik twijfel even maar besluit dan op de mannen te wachten. In een kleine 10 minuten rijden we naar een pad dat naar de zee leidt.

Eenmaal op het strand stellen de mannen mij voor aan hun vrouwen en kinderen. Ik groet vriendelijk en ga een eindje verderop zitten met mijn eten en drinken. De zee is onrustig en de golven komen hoog. In de wetenschap dat mijn hostel een heerlijk zwembad heeft heb ik niet de behoefte deze wilde zee in te gaan. Ik stap weer op de scooter en vervolg mijn weg. Dan passeer ik een grote supermarkt, zo’n eentje waar je echt alles kunt kopen. Dit is voor mij een ware attractie. Ik wandel door alle paden en eindig tenslotte bij de kassa met appels, water en hondenvoer (voor morgen). Het is inmiddels tegen 14 uur en ik besluit terug te rijden. Tegen 15 uur lig ik weer heerlijk in het zwembad.

Ik droog mijzelf af en ga opzoek naar mijn sportkleding. Vandaag heb ik van 17 tot 19 een echte Thaiboks les! Ruim op tijd stap ik op de scooter op weg naar de boksschool. Het is een buitenlocatie en ik vraag mij af of de twee liter water die ik bij mij heb voldoende gaan zijn. Ik schrijf mij in en betaal voor deze sessie 400 bath, de zwachtels en handschoenen mag ik lenen. Ik ben er (soort van) klaar voor…. Voor de warmingup kan gekozen worden tussen 15 min rennen of touwtje springen. Ik weet niet waarom… maar ik kies voor het laatste….. elke minuut wordt geteld en een kwartier lijkt hier eeuwig te duren. Mijn benen verzuren en mijn voeten komen niet meer echt over het touwtje heen….. ik geniet van de sfeer en de andere sporters en probeer niet te denken aan de pijntjes in mijn lichaam. Na een goede warmingup wordt mijn naam opgeroepen. Ik mag naar de ring voor priveles…. Handen hoger, heup meer indraaien, niet je rug buigen en houdt je bovenlichaam stiller, de tips volgen elkaar in rap tempo op… aan mijn manier van doen herkent de trainer dat ik uit Nederland kom. Blijkbaar heeft ieder land zijn eigen manier van staan en bewegen.

Na twintig minuten voeg ik mij weer bij de groep en langzaam realiseer ik mij dat ik nog niet op de helft van de les ben…. Alles is nat en mijn haarspeldjes verliezen het gevecht met mijn natte haren op mijn hoofd. Wat is dit gaaf zeg en ongelofelijk zwaar. Als we om zeven uur afgroeten heb ik een voldaan gevoel en weet nu al dat ik heerlijk ga slapen!