Happy feet & 16 uur in de bus
Blijf op de hoogte en volg Rianne
08 Januari 2016 | Thailand, Bangkok
Vanmorgen ga ik alleen op pad. Laura heeft zojuist de bus naar het noorden genomen en ik ben nog een dagje in Bangkok. Naast het hostel is een school en besluit daar een kijkje te nemen. Het is er druk, er zijn veel kinderen buiten. Er is een soort ‘sportdag’ gaande, kinderen rennen in een estafette en moeten allerlei activiteiten uitvoeren. Zoals een ballon opblazen totdat hij knalt…..
Ik vervolg de route naar het Koninklijk paleis (bewonder het van de buitenkant, voor de entree vragen ze 500 bath). Achter het paleis is een prachtige verzameling van boeddha’s te bewonderen, dit gebied heet de ‘Wat Pho Directory’. Vanaf een bankje aanschouw ik de rituelen van de monniken en boeddhisten. De samenkomst van deze aanhangers en de toeristen geeft een bijzondere sfeer.
Op de terugweg naar het centrum besluit een dame dat ik veel geluk kan gebruiken door mij drie zakjes vogelvoer toe te stoppen. Eerst bedank ik vriendelijk, dan iets minder vriendelijk, dan stopt ze de zakjes onder mijn tas. Ze vallen op de grond en de dame begint te schreeuwen dat ik moet betalen. Ik besluit weg te lopen (snelwandelpas), gelukkig komt er niemand achter mij aan, poefff.
Terug in het centrum besluiten mijn voeten dat het tijd is voor een massage. Een half uur lang verwend een dame mijn voeten, dit is echt heerlijk! Mijn voeten voelen helemaal nieuw en wandelen weer een stuk makkelijker. Na de lunch ga ik terug naar het hostel. Ik heb nog wat tijd maar ben al best een beetje moe, dus besluit ik even op de bank in het hostel te hangen. Tegen 18 uur pak ik mijn tassen en wandel terug richting het centrum, daar eet ik wat voordat ik mij meld voor de bus naar Phuket.
In de busrit had ik zelfs wel een beetje zin… totdat ik door heb dat ik een beetje beet genomen ben, afgezet…. ai ai ai ….. ben ik er toch met beide oogjes open ingelopen…. De iets wat ‘luxere’ bus die ik had gekozen bestaat helemaal niet. De stoelen kunnen helemaal niet naar achteren, de inbegrepen drankjes en hapjes bestaan uit een flesje water een pakje met drie koekjes…. En na 10 uur konden we overstappen op een nog kleiner, krapper, warmer, busje! Borst vooruit, hoofd op, dit hoort er ook bij (daar heb ik mijzelf de hele busreis van in totaal 16 uur van proberen te overtuigen). Zie jullie in Phuket! –x-
Ik vervolg de route naar het Koninklijk paleis (bewonder het van de buitenkant, voor de entree vragen ze 500 bath). Achter het paleis is een prachtige verzameling van boeddha’s te bewonderen, dit gebied heet de ‘Wat Pho Directory’. Vanaf een bankje aanschouw ik de rituelen van de monniken en boeddhisten. De samenkomst van deze aanhangers en de toeristen geeft een bijzondere sfeer.
Op de terugweg naar het centrum besluit een dame dat ik veel geluk kan gebruiken door mij drie zakjes vogelvoer toe te stoppen. Eerst bedank ik vriendelijk, dan iets minder vriendelijk, dan stopt ze de zakjes onder mijn tas. Ze vallen op de grond en de dame begint te schreeuwen dat ik moet betalen. Ik besluit weg te lopen (snelwandelpas), gelukkig komt er niemand achter mij aan, poefff.
Terug in het centrum besluiten mijn voeten dat het tijd is voor een massage. Een half uur lang verwend een dame mijn voeten, dit is echt heerlijk! Mijn voeten voelen helemaal nieuw en wandelen weer een stuk makkelijker. Na de lunch ga ik terug naar het hostel. Ik heb nog wat tijd maar ben al best een beetje moe, dus besluit ik even op de bank in het hostel te hangen. Tegen 18 uur pak ik mijn tassen en wandel terug richting het centrum, daar eet ik wat voordat ik mij meld voor de bus naar Phuket.
In de busrit had ik zelfs wel een beetje zin… totdat ik door heb dat ik een beetje beet genomen ben, afgezet…. ai ai ai ….. ben ik er toch met beide oogjes open ingelopen…. De iets wat ‘luxere’ bus die ik had gekozen bestaat helemaal niet. De stoelen kunnen helemaal niet naar achteren, de inbegrepen drankjes en hapjes bestaan uit een flesje water een pakje met drie koekjes…. En na 10 uur konden we overstappen op een nog kleiner, krapper, warmer, busje! Borst vooruit, hoofd op, dit hoort er ook bij (daar heb ik mijzelf de hele busreis van in totaal 16 uur van proberen te overtuigen). Zie jullie in Phuket! –x-
-
11 Januari 2016 - 16:16
Cora:
Ja ja, sometimes you win en sometimes you los, op 7 januari een chauffeur die jullie meeneemt naar mooie bezienswaardigheden en dan nu een 'hotsiebotsiebus'.
Goed dat je af en toe een verwen-moment voor je voeten pakt want het zijn toch die voetjes die jou de komende tijd brengen naar al die mooie dingen die nog komen.
Knuffel en 'tot ziens' in Phuket.. -
11 Januari 2016 - 20:19
Tessa :
Leuk om te lezen wat je allemaal meemaakt!
En opgelicht worden kan iedereen gebeuren, is ook weer een avontuur zo'n klein busje;)
Als je maar goed oppast he:)!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
