Roze taxi’s & schorpioenen op stokjes

‘Coins only’ zegt de treinticketmachine….. Ik haal drie keer rustig adem en denk aan een goede les van een vriendin van mij; ‘elk probleem kent zijn eigen oplossing’. Een paar meter verderop heeft een man en vrouw dezelfde uitdaging als ik; muntjesloos. Na enkele woorden herken ik de Nederlandse taal en samen gaan we opzoek naar een oplossing. Die bleek er te zijn, aan het einde van de hal kan je (achteraan in een nieuwe rij) aansluiten voor het locket.

Ready to go, de trein naar Phaya Thai van ongeveer dertig minuten. Op het perron ga ik opzoek naar een taxibuddy. Een taxi samen delen lijkt mij gezelliger en het is de helft goedkoper. Het aanpreken van stelletjes levert weinig resultaat op. Terwijl ik net heb besloten een taxi in mijn eentje aan te houden zie ik een leuke jongen de kofferbak van een (jawel, roze!!) taxi openen. Met versnelde pas loop ik naar hem toe en vraag zo nonchalant mogelijk; ‘share?’. Euh…. Waar gaat deze jongen eigenlijk naartoe? Gelukkig is zijn bestemming Ko San Road, een populaire straat zo’n 700 meter achter mijn hostel gelegen, helemaal prima. Hij komt uit Zwitserland en heeft drie weken door Thailand gereisd. Tijdens de rit vertelt hij mij zijn ervaringen en de nodige tips. Morgen vliegt hij weer terug naar huis, hij is gymleraar en de scholen gaan weer beginnen.

Na het nodige zoeken vind ik mijn hostel. Op de kamer is het stil, mijn roommates slapen. Ik ontdoe mij van mijn Nederlandse-weer outfit (ingepakt in vier laagjes; hempje, longsleeve, blouse en vest), en fris me op. Bij terugkomst op de kamer is de Nederlandse Laura wakker, een 19 jarig meisje uit Amersfoort. Samen gaan we een hapje eten op Ko San Road. Een van de drukste straten in Bangkok, de perfecte plek om met een fles water en bordje sticky rice van alle voorbijgangers te genieten.