Dag 1 Vipassana en gezonde spanningen - Reisverslag uit Nepal, Nepal van Rianne Sman - WaarBenJij.nu Dag 1 Vipassana en gezonde spanningen - Reisverslag uit Nepal, Nepal van Rianne Sman - WaarBenJij.nu

Dag 1 Vipassana en gezonde spanningen

Door: Rianne Sman

Blijf op de hoogte en volg Rianne

15 Maart 2016 | Nepal, Nepal

Ojee….. ik ben twee belangrijke dingen in mijn tas vergeten, realiseer ik mij midden in de nacht, oordopjes en pijnstillers. Ik doe bijna geen oog dicht en de Duitse dame naast mij snurkt hard…. Om vier uur gaat er een bel en is het tijd om op te staan. Ik ben gesloopt…. Ik kleed mij aan en wandel naar de meditatiehal… het is donker en koud. Ik neem plaats op mijn kussen en sluit mijn ogen. Daar zit ik dan…. Dit wilde ik toch? De tijd gaat langzaam voorbij….. ik doe even stiekem mijn ogen open….. en zie iedereen rustig zitten….. de eerste twee uur zitten erop. Het is half zeven en tijd voor het ontbijt. In de ontbijtzaal staat een soort rijstgerecht op ons te wachten. Met een warm kopje thee eet ik dit zo snel mogelijk op….. ik wil nog even naar bed! Wacht! Eerst wil ik mijn oordopjes en pijnstillers. Een mevrouw van de organisatie loopt met mij mee naar mijn tas en daar kan ik de spullen ophalen. Snel terug naar mijn kamer, ik kan nog een uurtje slapen.

Om acht uur (paar minuten ervoor) gaat de bel voor de tweede meditatie ronde. Een uurtje, nou dat is te overzien toch…. We krijgen uitleg over de wijze van meditatie. Het gaat om de neusademhaling. Concentreer je op je neus…. Even een plaspauze en terug de zaal in. De meditatie van negen tot elf uur mogen we op onze kamer doen. O, eindelijk…. Kan dat ook liggend? Ik heb nog steeds zo veel pijn in mijn buik dat de opgepropte kleermakerszit niet echt lekker is. Ik besluit te liggen en dat duurt ongeveer een half uurtje voordat een medewerker (dharma-worker) mij aantikt en non-verbaal laat weten dat ik rechtop moet gaan zitten…. Ik knik een beetje en wijs naar mijn buik…. Maar nee…..
Om elf uur is het tijd voor de lunch; rijst, groenten en allemaal prutjes krijgen we op een bord. Samen met water is dit best een goede maaltijd. We doen zelf de afwas en na het eten kruip ik weer snel mijn bed in. Ik besluit wat pijnstillers te nemen en val snel in slaap. Ook de Duitse zie ik in bed kruipen. Dan begint alweer het middagblok. De tijd gaat, hoe gek het ook klikt, best wel snel. We mediteren 1,5 uur even pauze dan nog een uur, even pauze en dan nog 1,5 uur en dan is het alweer vijf uur. Ik begin een beetje in het meditatieritme te komen. Om 5 uur eten we wat gepofte rijst en een banaan en een kopje thee. Het is niet veel, maar het idee is dat je niet op een al te volle maag kunt mediteren. Na het eten relax ik nog wat in bed en dan begint om zes uur de meditatie weer.

Na een uur mediteren gaan we naar de ‘’tvkamer’’ waar meneer Goenka op tv uitleg geeft over de meditatie en de eerste dag. Het duurt ruim een uur, en ook hier zit ik in kleermakerszit…. Daar ben ik stiekem nu wel een beetje klaar mee…. We verzamelen tegen achten nog eenmaal in de centrale hal voor een uurtje meditatie en dan zit de eerste dag erop! Wow! Snel tandenpoetsen en slapen! Ik ben gesloopt! Nog maar negen dagen te gaan……

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nepal, Nepal

Wereldreis

Gate 5, zone 3 boarden please

‘Wat zou jij doen als je nog zes maanden te leven hebt?’, dat was een vraag die mij gesteld werd tijdens de workshop Drive&Focus van Training of Greatness (T.O.G.). Het gebeurt niet vaak, maar die vraag maakte mij even stil. Vele gedachten schoten door mijn hoofd: zou ik dan iets anders gaan doen dan het gene ik nu doe? En als ik dan iets anders zou gaan doen, waarom doe ik nu dan wat ik nu doe? En als ik echt iets anders zou willen doen, ga ik dat dan doen als ik ongeveer bijna klaar ben met dit leven?

Met een duidelijke JA op de eerste vraag, ik zou dan iets anders gaan doen, en een voorzichtige nee op de vraag; ‘ik ga dat niet pas doen als ik ongeveer bijna klaar ben met dit leven’, wist ik in het voorjaar van 2015 dat het, op wat voorn manier dan ook, echt tijd was voor verandering.

Mijn kop moest echt uit het zand getrokken worden, dus gaf ik mijzelf een push in ‘een’ richting door een half jaar met onbetaald verlof te gaan. Vanuit de wijze woorden: ‘Soms moet je eerst beide handen leeg maken om iets nieuws aan te kunnen pakken’, zorgde ik voor veel ruimte (lees: nog niet bestemde tijd). Die ruimte duurde precies twee weken. Mijn, vrijgekomen, tijd wilde ik goed besteden en zo stortte ik mijzelf in diverse (vrijwillige)projecten.

Daar heb ik een half jaar onwijs van genoten en enorm veel van geleerd. Toch knaagde de vraag wat te doen met die zes maanden…… Weet jij wat je zou doen? Laat je mij het weten? Ik moet nu even gaan opschieten zone 3 mag gaan boarden! Tot snel, -X-

Recente Reisverslagen:

15 Maart 2016

Dag 1 Vipassana en gezonde spanningen

14 Maart 2016

Op naar de Vipassana & eerste kleermakerzit

13 Maart 2016

Visa voor India & ziekjes in bed

12 Maart 2016

Crematies in Nepal & schrijfmiddag

11 Maart 2016

Hele dag in de bus & aapjes kijken
Rianne

Actief sinds 30 Dec. 2015
Verslag gelezen: 1661
Totaal aantal bezoekers 13777

Voorgaande reizen:

05 Januari 2016 - 31 December 2016

Wereldreis

Landen bezocht: